Coco, een (on)fortuinlijke jongedame

Begin februari kwam Coco bij ons op consult. De dame was naar buiten geglipt en na 24 uur weer thuisgekomen. Dat er in die periode iets gebeurd was, was wel duidelijk. Coco had erg veel pijn, lopen ging bijna niet en ze wilde niet opgepakt worden. Op de kliniek bleek dat Coco dusdanig veel pijn had dat verder onderzoek onder narcose plaats moest vinden. Uit het lichamelijk onderzoek en de röntgenfoto's bleek dat Coco een verscheuring had van de spieren van haar buikwand. Hierdoor lag de urineblaas onder de huid in plaats van in de buik. Tevens werd duidelijk dat haar bekken aan beide kanten los was gekomen van het heiligbeen, waarbij het bekken zelf wonderbaarlijk genoeg nog helemaal heel was. Na overleg met de eigenaresse is besloten om Coco te opereren. Tijdens de operatie bleek dat alle spieren van de buikwand bij het bekken afgescheurd waren. Daarnaast waren er ook nog uitgebreide bloeduitstortingen in de rugspieren, maar waren de buikorganen allemaal onbeschadigd. Tijdens de operatie is de buikwand weer aan het bekken gehecht en hebben we een katheter in de urineblaas gebracht. Dit laatste om te zorgen dat een volle blaas geen extra spanning op de net gehechte spieren zou veroorzaken. Besloten werd om het bekken met rust te laten genezen. Dit was mogelijk omdat het bekken zelf nog heel was en er niet een al te grote verplaatsing was ten opzichte van het heiligbeen. Coco kreeg benchrust opgelegd en uiteraard een flinke dosering pijnstilling. Na een week hebben we het katheter verwijderd en bleek ze al veel beter in haar doen. Ook liep ze al kleine stukjes. Echt ongelooflijk, als mens zou je nog op de intensive care in bed liggen. Afgelopen week hebben we Coco opnieuw op controle gezien, de operatie was inmiddels slechts drie weken geleden. We waren aangenaam verrast door deze stoere poes. Oordeel zelf! Wat er gebeurd is daar zullen wij nooit achterkomen, dat weet alleen Coco.

Rontgenfoto Coco

Coco net na de operatie

Coco 3 weken na de operatie